🧾 Opis
Geriatryczna skala oceny depresji (Geriatric Depression Scale – GDS) to jedna z częściej stosowanych skal do przesiewowej samooceny depresji w wieku podeszłym. Pierwszy raz opracowana w 1982 roku przez Jerome’a Yesavage’a i jego współpracowników, GDS została zaprojektowana, aby uwzględnić specyficzne potrzeby i objawy depresji w populacji geriatrycznej, które mogą różnić się od objawów obserwowanych w innych grupach wiekowych. Jest ona cennym narzędziem w ocenie depresji w populacji osób starszych. Dzięki swojej prostocie i dostosowaniu do specyficznych potrzeb tej grupy, GDS pozwala na wczesne wykrywanie i monitorowanie depresji, co jest kluczowe dla poprawy jakości życia seniorów.
Ocena składa się z 30 pytań, na które należy udzielić odpowiedzi tak lub nie. Jeśli osoba badana ma kłopot ze zrozumieniem pytań (np. z powodu zaburzeń funkcji intelektualnych), dopuszczalna jest pomoc w czytaniu i wypełnianiu skali.
Wynik skali nie jest równoznaczny z rozpoznaniem (diagnozą) depresji, ale tak jak w przypadku wielu kwestionariuszy, jest raczej wskazówką diagnostyczną. W przypadku uzyskania podwyższonego wyniku wskazana jest konsultacja u psychiatry lub psychologa.
Skalę wypełnia się zwykle mając na uwadze samopoczucie osoby badanej w 2 ostatnich tygodniach.
📊 Interpretacja
0 – 9 punktów
Brak depresji
10 – 19 punktów
Depresja łagodna
od 20 punktów
Głęboka depresja
📚 Źródło
Psychiatria. Tom 1. Podstawy psychiatrii. oprac. J. Rybakowski, S. Pużyński, J. Wciórka, Elsevier Urban&Partner, Wrocław 2010
