- Wylew, jak potocznie przyjęło się nazywać udar mózgu dotyczy tylko 20% udarów (wywołanych przez krwotok) pozostałe 80% udarów to udary niedokrwienne oraz tzw. TIA.
- Najczęstszą przyczyną udarów jest nadciśnienie tętnicze.
- Udarowi towarzyszy zazwyczaj bardzo silny ból głowy, wymioty i nudności.
- Udar „odcinając” część mózgu i jego komunikację z danymi obszarami ciała powoduje niesprawność ruchową, zaburzenia czucia/mowy/widzenia/świadomości.
- By rozróżnić rodzaj udaru i podjąć odpowiednie leczenie w pierwszej kolejności wykonuje się tomografię komputerową, a w razie wątpliwości dodatkowo rezonans magnetyczny.
- Nie jesteśmy w stanie w 100% zapobiec udarowi mózgu, ale poprzez prowadzenie zdrowego trybu życia (zdrowa dieta, odpowiednia aktywność fizyczna, profilaktyka, eliminacja/ograniczanie używek i stresu) możemy zminimalizować ryzyko jego wystąpienia.
- Udar nie dotyczy tylko osób starszych, choć niezwykle rzadko, występuje również u dzieci.
- Bieżące komunikowanie naszego stanu zdrowia komuś z najbliższych (osoba ICE – z ang. In case of emmergency) jest niezwykle ważne w momencie wystąpienia nagłego pogorszenia naszego zdrowia (np. wystąpienia udaru) – personel medyczny szybciej i skuteczniej jest w stanie przeprowadzić wywiad z osobą trzecią i interwencję medyczną, ratując życie Pacjenta.
- Najczęściej występujący typ udaru – niedokrwienny, przy rozpoczęciu leczenia trombolitycznego do 3h od wystąpienia udaru może w znacznym stopniu zatrzymać lub odwrócić negatywne skutki uboczne, wywołane przez niedotlenienie mózgu.
- Rehabilitacja poudarowa rozpoczyna się już w 1-2 dobie hospitalizacji i jest kluczowa w niwelowaniu negatywnych skutków ubocznych, jakie spowodował w organizmie udar.
