Dlaczego warto uprawiać sport?

Już Hipokrates w starożytnej Grecji opisywał w swoich pracach korzystny wpływ wysiłku fizycznego na dobrostan oraz na zdrowie pacjentów. Jednak, że dopiero w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku zdobyto  dowody naukowe na to twierdzenie. Przez ostatnie 50 lat poczyniono ogromny postęp zarówno w wiedzy na temat zdrowego stylu życia czy wypływu ruchu na ogólny dobrobyt, jak i w wykorzystaniu ruchu w terapii, czyli rehabilitacji pacjentów ze schorzeniami układu sercowo- naczyniowego. Obecnie mamy liczne i pewne dowody naukowe na to, że odpowiednia dawka wysiłku fizycznego przedłuża życie i zapewnia funkcjonowanie w dobrym zdrowiu. Co więcej odpowiedni wysiłek fizyczny pod okiem specjalisty oraz coraz częściej przy wsparciu sztucznej inteligencji poprawia rokowanie oraz znacząco podnosi jakość życia u pacjentów z różnymi schorzeniami sercowo naczyniowymi.

 

Obecnie coraz częściej, wykorzystuje się w rehabilitacji kardiologicznej systemy teleinformatyczne oparte o sztuczna inteligencje, które pozwalają znacząco wydłużyć czas oraz ułatwiają pacjentowi dostęp do rehabilitacji kardiologicznej. Zalecenia Europejskiego Towarzystwa Kardiologicznego (ESC- Eureopean Cardiac Society) dotyczące zapobieganiu chorób sercowo- naczyniowych zalecają aerobowy umiarkowany wysiłek fizyczny przez 150-300 min tygodniowo lub intensywny wysiłek przez 75- 150 minut tygodniowo. Ponadto, zalecany jest także trening oporowy- czyli z obciążeniem. Taki trening również znacząco redukuje ryzyko zdarzeń sercowo- naczyniowych oraz śmiertelność z każdej przyczyny. Ponadto redukuje ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 oraz osteoporozy. Podczas treningu oporowego sugeruje się wykonanie 1-3 serii po 8-12 powtórzeń przy intensywności 60-80% maksymalnego pojedynczego powtórzenia dla danej osoby z częstotliwością co najmniej dwa dni w tygodniu. Oba te rodzaje treningu należy dostosować do stopnia wytrenowania oraz możliwości. Wstanie „od biurka” i rozpoczęcie np. biegania może mieć więcej negatywnych konsekwencji niż pozytywnych szczególnie w aspekcie możliwych kontuzji mięśniowo- stawowych. To samo dotyczy ćwiczeń oporowych. Rozpoczynając trening aerobowy należy raczej rozpocząć od długiego spaceru, czy spokojnej jazdy na rowerze niż od intensywnego biegu. Jeśli na początku nie jesteśmy w stanie wygospodarować zalecanej ilości czasu zacznijmy od krótszych treningów nawet 15 minutowych. Rozpoczynając trening oporowy zacznijmy raczej od ćwiczeń z własnym ciężarem ciała niż z dużymi obciążeniami. Szybkie zwiększanie intensywności zarówno ćwiczeń aerobowych jak i oporowych znacznie zwiększa ryzyko kontuzji. Jeśli nie jesteśmy w stanie wygospodarować zalecanej ilość czasu zacznijmy od krótszych sesji niż zalecane- każdy wysiłek fizyczny   jest lepszy niż żaden! Natomiast towarzystwa diabetologiczne zarówno europejskie jak i amerykańskie idą krok dalej zalecając ponad wyżej wymieniony wysiłek fizyczny- zajęcia jogi lub tai-chi szczególnie u osób starszych. Ma to na celu poprawę równowagi oraz zapobieganie upadkom. Co więcej, zalecana jest odpowiednia ilość snu od 6 do 8 godzin na dobę i organicznie spędzania czasu w pozycji siedzącej-  co 30 minut należy ją przerwać jakąkolwiek aktywnością fizyczną. Ponadto oba te towarzystwa naukowe zalecają ponad rekomendowany wcześniej wysiłek fizyczny spacer- już 500 kroków na dobę redukuje ryzyko zawiązane z cukrzycą typu 2.

 

W przypadku gdy chcemy rozpocząć aktywność fizyczną czy mamy w planach znaczne zwiększenie jej intensywności warto zwrócić się o pomoc do wykfalifikowanego fizjoterapeuty- trenera, który spersonalizuje trening- podpowie na jak stopniowo zwiększać ilość i intensywność treningu oraz poinstruuje jak prawidłowo wykonywać ćwiczenia oporowe. Coraz szerzej stosowanym rozwiązaniem do treningu aerobowego są trenażery rowerowe czy bieżnie z oprogramowaniem opartym na sztucznej inteligencji, które po wstępnym teście przygotowują dla nas plan treningowy oraz czuwają nad długością i intensywnością treningu. Te rozwiązania wydają się szczególnie godne zainteresowania w okresie jesienno-zimowy, gdy trening na zewnątrz może być trudny ze względu na aurę, a co gorsze niebezpieczny z uwagi na znaczne zanieczyszczenie powietrza.